Live vanuit de meersen
Autobiografisch gekakel van een vermoeide vogelaar
Deel 1, woensdag 3 mei 2006
Beste vogelkijkvrienden,
Woensdag 3 mei 2006, en de zon schijnt volop... zou dringend boodschappen moeten gaan doen, maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan, dus mijnen Harley genomen en vlug eerst naar de Vliegerkesweide...
Van de Koereiger helaas geen spoor meer, ook de steltlopertjes laten het wat af weten, 'enkel' 8 Kemphaantjes (met nog steeds dat prachtig gekleurde mannetje ertussen), verder 2 Grutto's, 1 mannetje Slobeend, 2 Bergeenden, een Kievit met kuiken, 2 zingende Gekraagde Roodstaarten, 1 zangpost Grasmus, in de verte de melancholische zang van een Grote Lijster, een roepende Scholekster boven 's Herenmeers, een Kleine Karekiet die zat te zingen in het riet van Langendonk, de alomtegenwoordige Maghelhaenganzen en Nijlganzen (3 stuks) en een zingende Koekoek.
Aan de knotwilgenweide achter de Vliegerkesweide hoorde ik weer enkele malen, net als gisteren, de roep van Boomklever, doch zolang ik de vogel niet in het vizier krijg, blijf ik er bij dat het om een imitatie van die Gekraagde Roodstaart gaat ! Kunnen jullie daar eens op letten als ge staat te vogelen aan de Vliegerkesweide ?
Aan het onverharde stuk van de Blokstraat staat er een grijpkraan lawaai te maken, ze gaan die putten wat gelijk leggen, zolang ze het maar niet asfalteren, 't moet daar geen racebaan worden natuurlijk; best wel een sympathieke kerel, was afkomstig van Overmere maar kwam blijkbaar voor de eerste maal in zijn leven in de meersen... nooit te oud om te genieten...
Wat verder wordt ik aangesproken door een franstalige in gebroken nederlands, rugzak en kijker in de hand, dus dat zit wel goed, blijkt afkomstig van Tournai, "c'est vraiment magnifique ici", nog een chance dat Isabelle van franstalige origine is en ik een paar woordjes frans broebel, 'jeir ilie-avè un wazoo isie, un éron kon peu troevee toezjoer sjee les vasj', enfin hij begreep me toch, de laatste keer dat hij dat gezien had "c'était au Maroc", had een beetje compassie met diene gast, had zich laten overzetten aan het veer en was aan een stevige wandeling begonnen, doch was toch wel vergeten waar zijne fiets lag zeker... dus als ge één van dees dagen een frantalige gozer met baardgroei ziet ronddolen, hij zoekt zijne fiets, en 't is nog ver naar Doornik n'est-ce pas !
Met de weersverbetering slapen we met het raam open, om 01u45 deze nacht resulteerde dat in een zingend mannetje Bosuil in den bos achter ons, zomaar vanuit mijn bed ! En deze ochtend rond 05u15 hield de Zanglijster
me efkes wakker met zijn prachtig lied, 't is de mooiste tijd van het jaar toch wel... en vermoeiend ook...
tseef