Live vanuit de meersen
Autobiografisch gekakel van een vermoeide vogelaar

Deel 7 - dinsdag 9 mei 2006

Beste vogelkijkvrienden,

Na eerst enkele plaatselijke handelaars in Overmere-city met een bezoekje te hebben vereerd, het geld moet rollen niewaar, begon ik met vol goede moed aan enig huishoudelijk werk, met name het stofzuigen van onze slaapvertrekken annex badkamer, den beneden was op aangeven van mijn lieve echtgenoote veschoven naar later deze week, iets waar ik overigens niet rouwig om was... 

Daar ik het idee had opgevat om later die voormiddag me wederom en daarbovenop andermaal richting meersen te begeven, stond ik dan ook met een blijde gemoedsstemming te stofzuigen dat het een lieve lust was, geen hoekje noch kantje werd over het hoofd gezien, zelfs mijn persoonlijke collectie neuskeutels achter de hoofdleuning van ons bed moest eraan geloven !  

En zo gebeurde het dat ik na een uurtje hard zwoegen en het verorberen van een eenvoudige doch voedzame maaltijd weer mijn Harley van stal haalde en aldus naar de Kalkense Meersen snorde... 
Bertha de Koereiger stond me reeds met vol enthousiasme op te wachten, en op de aanpalende plas was het ook weer bingo, met name 5 Bosruiters, 4 Tureluurs, 2 Groenpootruiters, 1 Kleine Plevier en een alweer late Watersnip zorgden voor het nodige vertier. Op de naburige weidepaaltjes huppelden niet minder dan 3 Tapuiten, tevens weerklonk in de verte de weemoedige zang van een Wielewaal... 

Allicht omdat het de dag voordien had geregend en er thans nog een dik wolkendek pal boven het gebied hing, bevond ik me helemaal alleen langs het onverharde deel van de Blokstraat, een oase van rust en kalmte...
Plots echter werd die gemoedstoestand abrupt onderbroken door een hels kabaal vanop de gruttoweide, een fladderende groep van wel 20 Grutto's die panikerend en gelijk kleine helikoptertjes eendrachtig boven een onzichtbaar roofdier hing, door het reeds flink opgeschoten weidegras kon ik immers geen glimp opvangen van de snoodaard die het had aangedurfd om dwars door gruttoland te wandelen, misschien was het een Hermelijn, of een Bunzing, of wie weet wel een Vos...  Minutenlang duurde dit schouwspel, zo lang zelfs dat ik zowaar de tijd uit het oog verloren had en ik met enige tegenzin weer op mijn rijtuig kroop richting Lede, alwaar ik net voor het bestijgen van mijn gebruikelijke wagon nog vlug werd begroet door mijn eerste Koninginnepage van dit jaar ! 

Die avond bekeek ik, zo net voor het slapengaan, nog vluchtig mijn favoriete websites en kwam ik te weten dat half vogelend Vlaanderen (de andere helft heeft geen computer) in rep en roer stond, in het Zwin werden immers 2 Dunbekmeeuwen ontdekt, zowaar een nieuwe soort voor dit landje ! Twee dagen eerder werden mogelijk dezelfde vogels geclaimd door een jonge vogelkijker met nauwelijks een jaar ervaring, het zal je maar overkomen you lucky bastard...
Ergens te velde bevindt zich nu een eveneens jonge deerne die ooit het liefje van deze gozer zal worden, bij deze is ze gewaarschuwd : vergeet de cinema in het weekend, vogelen zal je doen ... !

tseef