Live vanuit de meersen
Autobiografisch gekakel van een vermoeide vogelaar
Deel 33 - zaterdag 9 juni 2007
Beste vogelkijkvrienden,
De trein is altijd een beetje reizen... Zo gebeurde het deze week dat ik op een zwoele avond hoopvol en na een dag hard labeur in het overigens hardnekkig links te laten liggen Bruxelles, stond te verbeiden op een NMBS-vehikel, toen eensklaps de speaker van dienst in een overigens zeer gebrekkig Nederlands de ongeduldige forenzen de blijde boodschap verkondigde dat het voertuig van dienst niet tijdig ter plaatse kon zijn op het reeds vooraf aangeduide perron, wegens namelijk afgeschaft ! En dan sta je daar dan hè, nog een half uur langer, en je begint te rekenen en je komt uit op een thuiskomst van rond middernacht. Het harde leven van een pendelaar... Dan is het plezanter des middags, als ik de trein neem in het boerengat Lede, waar naast perron met nummer twee, zowaar een piepklein moerasje ligt mooi te wezen, en waar ik tijdens het wachten word verblijd door een zingende Kleine Karekiet, of een Bosrietzanger, al eens een Grasmus of een Grote Gele Kwikstaart !
Binnenkort verhuist de firma X, waar ik om den brode word verondersteld om regelmatig acte de présence te geven... Meteen brengt dit met zich mee dat ik verdomme een trein vroeger zal moeten nemen, waardoor het goed half uurtje vogelen zo voor het afreizen naar de hoofdstad, komt te vervallen ! Het harde leven van een Overmeerse pendelaar... Gedaan met nog even naar het Donkmeer te rijden, op zoek naar een restant van de influxende Witvleugelsterns, gedaan met de leute van de meersen, de zippende Graszangers, de Gruttokuikens, geen kortstondige passage meer langs de Omloop Het Volk-kouter, waar de Gele Kwikjes en de nog enig resterende doch niet aflatende Veldleeuwerik hun ding doen... In de plaats daarvan een trein, en een metro, gevolgd door nog een tram erbovenop, op mijn veertigste ga ik gegarandeerd met vervroegd prepensioen mijn gedacht ! Beseffen mijn bazen wel terdege wat ze hebben aangericht in mijn dagelijkse ornithologische besognes ? Bevatten deze heren dat ik vanaf wel zeer binnenkort pas op een niet al te katholiek uur mijn slaapvertrek zal kunnen opzoeken, wetende de hoeveelheid sociaal maatschappelijk werk ik nog te verrichten heb op dat tijdstip des nachts, zijnde het ingeven van onnoemelijk belangrijke vogelgevens ? Het zijn geen manieren, dat zeg ik U ! Ach, ik zal wel altijd een miskend talent blijven, alreeds verwelkt voor de ontplooiing...
And Now for Something Completely Different, want mijn neef Jan gaat trouwen, en zijn toekomstige lieftallige vrouw Sarah is ondertussen reeds gezegend met nieuw leven... Proficiat mensen, het ga jullie goed met zijn drietjes !
En een maand eerder is de zus van mijn prinses aan de beurt, op vlak van mekaar het ja-woord te geven bedoel ik dan, al zal dat bij hen meer het 'oui' woord zijn, 'le mot-oui'...
En de komende dagen mag Luka Maria reeds één kaarsje uitblazen ! Happy birthday Boeleke, je bent reeds twaalf maanden onze oogappel, ons schatje, ons geluk, ons leven, ons alles... Ander hoofdstuk nu, ik lijk wel Lutgart Simoens op een zondagavond...
Onlangs was er Kwartelkoningalarm in the city of Uitbergen ! Dus na een gezellig avondje bij chefkok Van Cauteren eens gaan luisteren in de donkere velden, doch de vogel gaf helaas niet thuis; en wat te denken van dat Wouwaapje, of dat Porseleinhoen, zelfs een Nachtzwaluw passeerde halvelings de revue...
De fantomen van de Kalkense Meersen. Doch op een dag lukt het hem, en staat hij genoegzaam aan zijn sigaartje te lurken naast een bende van wel honderd vogelkijkers, zich vergapend aan zijn zoveelste wonderbaarlijke ontdekking, zijnde minstens een Lepelbekstrandloper !
Straks zijn het verkiezingen, de klucht van het jaar ! Bende idioten, sukkelaars, huichelaars, leugenaars, zakkenvullers, ge kunt allemaal vierkant mijn kloten kussen ! Geef mij maar Michke Crapoen, met zijne Keizersmantel aan klaar om een Orpheusspotvogel te versieren, bij afwezigheid van Peter 'Bob de Bouwer' Claus en Jan 'Jeanke' Putteman, de redder des meersenland... Kwartel, Dwergmeeuw, Grauwe Kiekendief : Yes, Prime Minister !!
Volgende week wordt Luka Maria gedoopt, niet dat we hoog oplopen met kerkelijke tradities... Boeleke zal die dag trouwens geen kerk zien, nog van binnen en al evenmin van buiten... Een gezellig tuinfeest, dat is pas fun, met de naaste familie en enkele close friends, meer moet dat niet zijn. En père Norbert zal weer in dat onverstaanbaar koeterWestvlaams voor de nodige plechtige honneurs zorgen, en ons Cloé zal zo fier zijn als ne gieter op haar lieve kleine broertje, en mijn prinses zal haar tranen weer niet kunnen bedwingen, en in de achtergrond zingt Willem Vermandere over Broekventje en verkondigt Suzanne Vega een waarheid als een koe : 'My name is Luka' ...
tseef