Live vanuit de meersen
Autobiografisch gekakel van een vermoeide vogelaar

Deel 14 - zondag 28 mei 2006

Beste vogelkijkvrienden,

Afgelopen vrijdag was het mijn Isabelle haar laatste professionele aanwezigheid in het verdoemde Brussel...
Om haar bevallingsverlof te vieren, begaven we ons die avond naar het mondaine Donkmeer, alwaar we in een poepchique eethuis ons bijna decadent te goed deden aan paling in een heerlijk kreeftensausje, man wat was dat lekker ! 

Terwijl we dan van mekaar aan het genieten waren, zo enkele dagen voor de wonderbaarlijke geboorte, vloog er boven het grote water een Visdiefje langs, alsof hij ons veel succes en geluk toewenste... Omdat we beleefde mensen zijn, brachten we na het lucullusmaal een bezoekje aan mevrouw Visdief, die ongestoord verder ging met broeden,
en wensten haar en haar kroost op ons beurt een prachtig leven toe...  

Omdat het de jongste dagen flink had gestormd in onze contreien, was het zo onderhand weer eens hoog tijd geworden om mijn plaatselijke tuin een opknapbeurt te geven, tulpen en konsoorten zijn maar te genieten als ze bloeien niewaar... Na alweer veel te veel euros te hebben verbrast aan slechts enkele geurrijke en massa's vlinderlokkende plantachtigen, bracht ik de rest van die bewuste zaterdag door in mijn kleine paradijs, waarbij het me voor kwam dat de jaren zo stilletjesaan beginnen te wegen op mijn ouder wordende botten, die overigens in alle hevigheid kraakten... Zodoende diende ik mijn werkzaamheden te verplaatsen naar het daaropvolgende etmaal,
niet in het minst daar de hemelsluizen zich ondertussen en tevens zo tegen het naderen van de avond, andermaal hadden geopend... 

Na een langdurig gevecht met mijn verzopen en te lang onaangeroerde gazon, alsook enkele veel te dure plantjes in de aarde te hebben gepoot, kreeg ik een bericht van Peter dat hij zowaar een Kanoetstrandloper had gespot op de Vliegerkesweide ! Vrijwel onmiddellijk werden vrouw en kinderen gemobiliseerd en verplaatsten we ons in onze gammele Polo richting meersen...
Zondag en mooi weer na enkele uitgeregende dagen, er bestaat geen beter recept voor een teveel aan van die idiote toeristen in ons geliefde gebied ! Sommigen presteren het zelfs om je scheef en vanuit de hoogte te bekijken als je je niet als de bliksem aan de kant zet met je automobiel, want de meersenpaden zijn blijkbaar speciaal aangelegd om met drie naast mekaar te fietsen... Anderen denken dat ze het warm water hebben uitgevonden wanneer ze zonet weer een onsterfelijke grap hebben verteld als ze me zien staan met mijn tele : "We gaan niet te rap rijden want we worden geflitst..." Jij achterlijke zeveraar denk ik dan bij mezelf, zie maar dat je straks met je kloten de gracht niet in tuimelt... De humor van enkele verdwaalde franstalige nozems is subtieler, daarbij de geur van de plaatselijke koebeesten vergelijkend met Chanel nr 5 (n' importe quoi n'est-ce pas...).
Soit, vrijwel onmiddellijk vond ik de Kanoet terug, wat een prachtvogel in zijn zomertenue... Door het natte weer stond er opnieuw wat meer water op de plas, wat voor de rest resulteerde in een mooi getekende Bosruiter en een sympathieke Kleine Plevier... In de achtergrond een enkele Tuinfluiter en een Gekraagde Roodstaart, jezus wat houden mijn Isabelle en ik van dit gebied ... ! 

Terwijl ik dan die zondagavond, zo met het invallen van de komende nacht, nog wat door mijn met veel liefde en nog meer liters zweet vers onderhouden tuintje slenter, dwalen mijn gedachten andermaal af naar de nakende geboorte, en zie ik mezelf al met dat kleine wondertje op mijn buik door de meersen wandelen, op zoek naar een zoveelste opmerkelijke creatie van moeder natuur...

tseef