Live vanuit de meersen
Autobiografisch gekakel van een vermoeide vogelaar
Deel 10 - zondag 14 mei 2006
Beste vogelkijkvrienden,
Mijn Isabelle en ik zijn in diepe rouw, onze koolmeesjes hebben het niet gehaald...
Reeds vermoedde ik vorige vrijdag een verminderde aktiviteit van de oudervogels rond het nestkast, zaterdag werd dat vermoeden dan bevestigd door hun algehele afwezigheid; toch blijft een mens altijd hopen, zodat ik pas deze morgen besloot om het kastje te openen... daar lagen ze dan, drie zielige lijfjes, 'waarom' spookte het door mijn hoofd... waarom moest ik vorige week godverdomme zo nodig een barbecue houden net onder hun neus, je moet al een groot rund zijn om zoiets te doen niewaar... doch het leven gaat verder, en vandaag is het moederkesdag !
Nog even gingen mijn de gedachten naar moeder koolmees, die overigens samen met haar wettelijke echtgenoot (jaja Antoon, deze keer heb ik het helemaal goed hè...) nog in de buurt van de ontheiligde plaats aan het ronddolen was, ontnomen van haar kroost en dit op haar dag... (jij achterlijke klootzak !!!).
Met enige tristesse begaf ik me dan richting warme bakker, want mijn lief meisje wordt straks voor de tweede keer mama, en dat moet natuurlijk gevierd worden op haar dag... doch blijkbaar zijn er in Overmere-city nogal wat moedertjes, daar ik wel voorzeker een half uur stond aan te schuiven voor mijn 20 pistoleekes en een aardbeientaart, daarenboven stond ik nadien voorzeker wel een half uur aan te schuiven in de plaatselijke bloemenhandel, want met pistoleekes alleen vier je geen moederkesdag natuurlijk !
Vandaag had ik mijn vader met zijn Mia en mijn broer uitgenodigd ter verklaring van mijn wel 20 pistoleekes, en na een gezellig terrasje fietsten vader en zoon (de rest was richting Brussel afgezakt voor enig dansvermaak, terwijl broertje reeds huiswaarts was gekeerd, hij moest immers nog een grote strijk verwerken, een man alleen niewaar...) richting Vliegerkesweide... Bertha de Koereiger gaf weer het beste van zichzelf, lustig insekten pikkend van de runderen, die het zich wel lieten gevallen. Even leek het erop dat zij, flink voor haar vertrekuur richting Molsbroek,
de vele toeristen beu was, doch even verderop landde zij tussen enkele koebeesten op Langendonk.
Op de Vliegerkesweide waren de gisteren nog gemelde Temminckjes helaas met de noorderzon verdwenen, wel zaten hier nog een Groenpootruiter, 2 Bosruiters, 3 Tureluurs en nog eens een Kemphaan, even later zorgde een overvliegende Boomvalk voor enige paniek... Na een gezellige babbel met de ondertussen ten tonele verschenen goede vriend Erik, kon ook het uit Brussel teruggekeerde gezelschap genieten van het boeidende vogelleven en van ons Bertha... En de toeristen, ze bleven maar komen, daarbij met hun debiele opmerkingen de nochtans gezonde meersenlucht verbroddend, 'kijk daar, de groenen staan daar', onnozelaars...
Zoetjesaan glijdt de dag verder richting werkweek, en aan het einde van deze moederdag gaan mijn gedachten uit naar mijn mama, die reeds enkele jaren op vakantie is bij onze lieve heer... Lieve ma, zoals ik je beloofd had op je betraande graf, 'zorgen wij voort voor elkander'... met wel 20 pistoleekes...
tseef