Live vanuit de meersen
Autobiografisch gekakel van een vermoeide vogelaar
Deel 24 - zondag 10 september 2006
Beste vogelkijkvrienden,
Juli was gloeiend heet en voor de komende septemberdagen voorzien de heren weerkundigen zomerse temperaturen boven de 25 begot, enkel augustus was op zijn minst gezegd nogal nat, laat ik dan juist drie weken met verlof geweest zijn natuurlijk, het zal je maar overkomen, niewaar... Doch het leven gaat verder, en tussen de herhaalde plensbuien door probeerden we er toch het beste van te maken...
Op de sterfdag van Elvis Presley (voor de rest van dit epistel van geen belang, ware het niet dat ik hem nog steeds de beste stem ooit vind, jaren was ik vurige fan, zoals dat dan heet, tot tranen toe bewogen telkens ik een concert van hem zag, doch genoeg gelul nu), op die gedenkwaardige dag dus, reisde mijn prinses met ons Cloé naar het verre Plopsaland (diene Gert heeft dat verdomme goed bekeken, rijke smeerlap), terwijlend vatte ik het stoutmoedige plan op om met onze Luka Maria en zijn kindervoiture naar de meersen af te zakken...
Edoch, het was augustus 2006 en amper enkele honderden meters verder en zonder enige bescherming werden mijn zoon en ik alweder getrakteerd op de ons onderhand die maand vertrouwd geraakte regendruppels... Luka had er echter zin in, stoutmoedig zetten we dan ook onze expeditie zonder verpinken verder. Veel vogels heb ik niet gezien die namiddag, een baby vraagt immers veel aandacht niewaar, en terwijl boven ons allicht een Roodpootvalk of op zijn minst een Alpengierzwaluw zweeft, slenter ik met een voldaan gevoel langs de Vliegerkesweide, wie had dat ooit durven dromen dat den tseef hier op een dag nog eens met ne kleine zou wandelen, 'het kan verkeren' zei Bredero...
De daaropvolgende namiddag was het droog gebleven in Vlaanderenland, voor ons het teken om ervan te profiteren mijn gedacht ! Richting het Lokerse Molsbroek dit keer, het is eens wat anders dan de meersen... Omdat we eerder die week onverrichterzake onze wandeling in dit gebied hadden moeten onderbreken door een hevige stortbui - je had ons moeten zien lopen gelijk een bende debielen, mijn prinses met onze Luka op haar armen, rennend onder de paraplu, voor haar een spurtende onnozelaar met een kinderkoets waar een telescoop en een Zeiss 10x40 te schuilen waren gelegd ! - ondernamen we dus een nieuwe poging, evenwel was het onderhand en tevens wederom reeds een vijftiental jaar geleden dat ik in deze contreien vertoefde, waardoor we, bij het invallen van de reeds onvermijdelijke duisternis, ik me vergiste van afslag en we op onze stappen dienden weder te keren...
Er onstond bij de meisjes reeds een lichte vorm van paniek, temeer daar iets verderop twee heren van respectabele leeftijd en gezeten op een bankje, hen de stuipen op het lijf jaagden door koelbloedig te verklaren dat we nog maar aan de helft van het traject waren gekomen... Dit gaat niet goed dacht ik bij mezelf, ondertussen liep in de overigens intrigerende moerasvlakte een hongerige Vos, wat een prachtig beest toch ! Even later bereikten we, gelukkig vlugger dan gevreesd, heelhuids onze ziekelijke Polo...
Eerder die dag had onze zoon zijn eerste inentingen moeten verdragen, bij die frigide dokter van Kind en Gezin,
het manneke 'schriemde' ocheire dat het een lieve lust was, dat beloofde voor de komende nacht... Blijkbaar had dokter Frieda (of hoe heette ze ook al weer), verkeerd spul in zijn billetjes gespoten, daar het zijn eerste volle nacht werd zonder papfles, hallelujah ! Onze zoon is zonder papfles gebleven des nachts, alleen wil het met die verdomde tut niet zo vlotten, te pas en vooral te onpas floept hij ze eruit, en wij floepen mee, uit ons bed, wel 10 keer per nacht meneer ! En moe dat ge daar van wordt, dat kunt ge u niet voorstellen ! Heb er al aan gedacht om ze met een scheepstouw rond zijn nekje te bevestigen, maar dat is geen zicht niewaar, zodoende blijven we zo rond het uur des duivels zijn tutteke terug plaatsen where it belongs...
Eind augsutus, en de nu wel allerlaatste Gierzwaluw verlaat het Molenveld; ondanks het kloteweer nog steeds af en toe die beklijvende Kolibrievlinder, een niet nader op naam te brengen zandoogje, een Boomvalk, die hier 'in den bos achter ons' duikt, met voer zowaar... Ondertussen ben ik ook alweder enkele jammerlijke professionele bezigheden aan het uitoefenen in het nog steeds en in alle hevigheid links te laten liggen Brussel; in de gore stationsbuurt van het godvergeten gat Lede hebben de Grote Gele Kwikstaarten hun najaarspositie ingenomen, twee avonden was ik hier ook getuige van een koppeltje parende Egels, minutenlang hevig blazend en in een dolkomisch kringetje liepen
ze achter mekaar aan, uiteindelijk besteeg de man de vrouw, wonderbaarlijk !
De eerste decade van september, en op een reeds kille ochtend klinkt vanuit de kouter het gekeutel van de Patrijs, boven het Molenveld verzamelen wel honderd Boerenzwaluwen met reisplannen, de Kolibrievlinder blijft getrouw op post en het Landkaartje heeft zijn herftspakje aan ! De Bosuil heeft allicht door dat Luka Maria zijn pap niet meer drinkt in het donker, zodoende hoor ik hem reeds en vrijwel dagelijks in de valavond; toen ik afgelopen donderdag
zo rond iets voor negenen des avonds op mijn in oktober te betegelen terras een "Fleur de Lochting" stond te paffen, kwam hij zowaar uit den bos gevlogen en scheerde hij laag over de verzamelde tuinen, wat een moment !
Met het betere weer hoor je hier en daar terug een zingende Tjiftjaf, op de Nieuwdonk verzamelen zich groepjes Witte Kwikstaarten, Grote Lijsters en vooral Nijlganzen (62 van die beesten !), vlak boven het water haasten zich twee schichtige Oeverlopers en spurt de prachtige IJsvogel. Marion Jones mag ook weer spurten, belachelijk toch, niet ?
En Justin Gaitlin, wat dacht je daar van ? Het wordt beter en beter, nu nog Lucien Van Impe die de natie schokt met zijn memoires en 't spel is helemaal om zeep...
Binnenkort zijn het verkiezingen, nog zo'n klucht... Voor mij mag Jan Putteman de nieuwe burgemeester van de meersen worden, Graszanger, Zwarte Ooievaar, Kleine Zilverreiger, Visarend : Putteman for President !!! Probeer dan wel met de zowaar drie conservatoren tot een gezamenlijk draaiboek betreft het Sigmaplan naar de kiezer te trekken Jan, want men is het er bij Natuurpunt blijkbaar nog niet over eens of er nu wel of niet water in de meersen moet komen...
tseef