Live vanuit de meersen
Autobiografisch gekakel van een vermoeide vogelaar
Deel 9 - donderdag 11 mei 2006
Beste vogelkijkvrienden,
Het was me weer het dagje vandaag... Na eerst mijn voortuintje te hebben opgeknapt (narcissen zijn lelijk als ze uitgebloeid zijn), kwam ik op het lumineuze idee om naar de Vliegerkesweide af te zakken, daarbij uitzonderlijk vergezeld van mijn telescoop, je weet maar nooit...
Bertha de Koereiger speelde andermaal verstoppertje, doch het aanwezige watergrut op de plas maakte veel goed :
4 Groenpootruiters, 4 Tureluurs, 4 Bosruiters ! Toen ik nog even met mijn kijkbuis over de ondertussen beruchte weide scheerde, viel mijn oog plots op 5 kleinere strandlopertjes, onmiddellijk viel het voorlopige verdict : Kleine of Temmincks Strandlopers !!! Nauwelijks bekomen van de emotie stuurde ik ogenblikkelijk een Short Message Service naar mijn goede vriend Erik, met de vraag of hij niet als de bliksem tot hier wou komen, en dat hij daarbij zijn veldgids niet mocht vergeten, want veel ervaring met Temmincks had ik echter niet; daarenboven waren de omstandigheden, vanwege het keiharde licht (de dag was ondertussen reeds gevorderd tot aan het gezegende uur elf), niet optimaal te noemen ! Amper een kwartier later stond Erik reeds ter plaatse en werd er flink wat gewikt en gewogen, waarbij de optie van Temmincks de overhand leek te halen.
Terwijlend werden we, het was immers één van die dagen niewaar, getrakteerd op fantastische waarnemingen van Bertha de Koereiger (had blijkbaar de komst van Erik afgewacht om te voorschijn te komen...), een vrouwtje Grauwe Kiekendief (aanvankelijk was er nog wat verwarring met Blauwe, doch het uiterst slanke postuur en de nauwelijks zichtbare witte stuitvlek bevestigden ons vermoeden), een groep van niet minder dan 22 Groenpootruiters die aanstalten maakte om te landen, doch allicht verstoord door een net voorbijrijdende luidruchtige traktor, van mening veranderde en terugkeerde van waar ze gekomen was (samen met de op dat moment nog 2 pleisterende vogels een onwaarschijnlijk aantal van 24 Groenpootruiters, allicht nooit vertoond in de meersen !!), een roepende Steenuil en een zingende Wielewaal !
Daar de waarnemingsomstandigheden er niet op verbeterden, bleef ik, twijfelaar van geboorte, op mijn hoede betreft de determinatie van onze strandlopertjes, niettegenstaande de door ons dan toch opgetekende kenmerken duidelijk in de richting wezen van Temmincks... Net toen het alweer tijd werd om me richting werk te begeven, werd ons het gegeven aangereikt dat één van de 5 vogels qua uiterlijk toch net iets anders voor de dag kwam dan zijn 4 kompanen, waarbij ik de historische woorden sprak : misschien is het wel een gemengd groepje van Kleine en Temmincks...
Later die middag, ik was ondertussen zonder ongelukken in het godvergeten gat Lede gesukkeld, had ik nood aan
'a second opinion', daarbij in alle hevigheid berichtjes versturend naar enkele van mijn vogelkijkvrienden...
Volgens Peter was de herkenning van Temmincks 'zeer gemakkelijk'... in de vlucht, doch hoger dan pootje heffen waren de vogels niet gekomen. Peter had die dag het achterlijke idee gehad om met zijn fiets naar het werk te bollen, dus geen sprake van dat hij 'en passant' ook maar in de buurt van de Vliegerkesweide ging komen... Michaël kon wel eens gaan kijken, doch op een niet al te katholiek uur, misschien waren de beesten tegen dan reeds gevlogen... Uiteindelijk verscheen er dan op mijn mobiele display dat Joris op weg was om mij uit mijn lijden te verlossen.
Enige tijd later, tussen enkele faxen en voor de rest al even saaie mails door, kwam dan eindelijk het bericht :
de daders waren geïdentificeerd als 1 Kleine en 4 Temmincks Strandlopers !!!
Voor vogelaars die morgen een interessant plekje zoeken : met z'n allen naar de Vliegerkesweide ! Maar vergeet je vogelgids niet, want het verschil tussen Vork- en Steppevorkstaartplevier lijkt me ook niet simpel, zeker niet met hard tegenlicht, zo rond het uur elf...
tseef