Elie

Zondag, in de vooravond. Samen met vrouwlief zit ge naar den televisie te kijken, met een half oog naar The Voice, waar soulman Elie er haast onbegrijpelijk wordt uit gekegeld, en je andere oog naar je mobieltje, waar er zonet een sms is binnengevallen : 'Gestreepte Strandloper op de Paardeweide nu'... En ge houdt het niet meer, laat Axelle Red in haar zenuwachtige gegiechel verslikken en snelt als de spreekwoordelijke bliksem naar de nu reeds geschiedenis schrijvende Paardeweide.
Senne, Senne Brutsaert, een ukkie van amper elf, heeft zich zojuist onsterfelijk gemaakt met zowaar een Gestreepte, zomaar, ginds in den draai aan de machtige Schelde ! En ge komt er schoon volk tegen, gelijk de befaamde fotograaf Yves Adams, die meteen bij aankomst op een welhaast onbenullige manier de gevleugelde woorden uitspreekt : "Scheelt er hier iets misschien ?"
En weldra kom ik tot het besef dat ik soort nummer honderdachtenvijftig heb getikt op mijn jaarlijst, en ietwat onbevattelijk rol ik me er nog gauw eentje.
Intussen is Senne zich alweer argeloos aan het vermaken met enkele rietstengeltjes, alsof hij in zijn nog jonge leven al zijn tiende Gestreepte had gespot...