Telkens ik Daan tegen het lijf loop, begin ik spontaan aan het het fort van Eben-Emael te peinzen. Niet dat ik hoog oploop met de, toen door den Duits in amper een kwartier verwezenlijkte prestatie, doch het batiment koste me destijds, in het gezegende zesde humaniora, 5 punten op het examen. Waardoor ik desalniettemin vijfennegentig procent en een eerste plaats behaalde, ik krijg er nog steeds kippevel van. De Palestijnse kwestie en Anwar al-Sadat, ik kende het van binnen alsook van buiten, destijds, op het proefwerk geschiedenis, met 'de Stemgee', vader van Daan, autoritair gezeten aan zijn reeds lang vergane bureau, toendertijd, op 't Atheneum van Oilsjt.
Reeds vermoedde ik alweder het opduiken van de Cetti's Zanger, ginder achter in Berlare Broek, doch na een poging of vier, was ik er vooralsnog niet in geslaagd om zijn gekweel te kunnen strepen. Als bij wijze van afscheid, liet Daan zich nog vlug ontvallen dat ze hem dan toch hadden gespot, waarna ik me ijlings richting het broek begaf. Amper gesetteld, aanhoorde ik subiet zijn routineuze refrein, en dacht ik met enige weemoed terug aan mijn Limburgse roots.
0 Comments
In de vroege voormiddag een zondagse wandeling in Berlare Broek, onderwijl mijn vierde poging om die verdoemde Houtsnip te pakken te krijgen. Doch ook deze keer werd het alweer noppes. Onderweg even mijn mobieltje gecheckt, en wat zie ik daar, juist ja...
Morgen nog maar eens een nieuwe poging... |
Auteur
Welkom op de blog van Overmeerse Vogels, foto Kwak : Wim Vervaet
Archief
Oktober 2021
Categorieën
Alles
|