|
Ach, u kan zich dat werkelijk niet inbeelden wat een vogelaar lijden kan. En dan vooral eentje die op het onzalige idee kwam om nog maar eens een gooi te doen naar een uitstekende positie op de ondertussen beruchte jaarlijst.
Zodoende reed ik deze ochtend met een steevast nuchtere maag, evenwel reeds gevuld met een paar stevige slokken cola en al een shaggie of drie Van Nelle, richting Berlare Broek... De Scolopax rusticola zorgde allerminst voor mijn innerlijke rust, daar hij zich ook vandaag weer niet liet zien, de loser ! En de Cetti's Zanger heeft blijkbaar het wijze besluit genomen om nog een paar weken te wachten op een lekker wijf... Ik droop dan maar af naar de Paardeweide, waar ik mijn laatste hoop had gevestigd op een Bonte Strandloper, edoch, het was me werkelijk niet gegund vandaag. Terwijlend blonken in de melancholische Molenveldkouter de Kneus alweer uit in hun parmantige afwezigheid, ik had godverdomme niet anders verwacht ! Even hoorde ik nog een Veldleeuwerik roepen, en mijn dag kon niet meer stuk...
2 Comments
Het leven is aan de twijfelaars.
Zodoende stond ik die ochtend reeds klaar om me andermaal te gaan vergapen aan afwezige Houtsnippen, toen daar plots een smsje binnenviel van Sjacky Sjakopus. Met de heugelijke mededeling dat er Kraanvogels aan het vliegen waren. En plots viel er pardoes een lichte hapering als een welgekomen schaduw over mijn reeds uren van tevoren uitgekiende planning, want die Houtsnippen, dat begon nu toch wel écht op mijn zenuwen te werken. Toen even later ook eerwaarde De Wilde van zich liet horen met niet minder dan achtenzestig Kraanvogels over het heerlijke dorp Kalken, stond mijn besluit eindelijk vast : ik moest en ik zou die dag Kraanvogels spotten ! Aangekomen aan de meandere Vaart, duurde het evenwel een poos alvorens de eerste alarmkreten werden geuit, waarbij de eerste dan nog op een paar onnozele Aalscholvers sloegen. En net toen ik al begon te vrezen voor alweer een miserabele vogeldag, kreeg de Swarowski niet minder dan veertien van die heerlijke rakkers in het vizier, en ze kwamen dichter, en dichter, en die schlemielige snippen was ik binst al lang vergeten... Deze ochtend zingt in den bos achter ons de Grote Lijster zijn intrieste serenade.
En ik word er zowaar vrolijk van. In de vroege voormiddag een zondagse wandeling in Berlare Broek, onderwijl mijn vierde poging om die verdoemde Houtsnip te pakken te krijgen. Doch ook deze keer werd het alweer noppes. Onderweg even mijn mobieltje gecheckt, en wat zie ik daar, juist ja...
Morgen nog maar eens een nieuwe poging... |
Auteur
Welkom op de blog van Overmeerse Vogels, Archief
Oktober 2021
Categorieën
Alles
|