Rusticola

Ach, u kan zich dat werkelijk niet inbeelden wat een vogelaar lijden kan. En dan vooral eentje die op het onzalige idee kwam om nog maar eens een gooi te doen naar een uitstekende positie op de ondertussen beruchte jaarlijst.
Zodoende reed ik deze ochtend met een steevast nuchtere maag, evenwel reeds gevuld met een paar stevige slokken cola en al een shaggie of drie Van Nelle, richting Berlare Broek...
De Scolopax rusticola zorgde allerminst voor mijn innerlijke rust, daar hij zich ook vandaag weer niet liet zien, de loser ! En de Cetti's Zanger heeft blijkbaar het wijze besluit genomen om nog een paar weken te wachten op een lekker wijf... Ik droop dan maar af naar de Paardeweide, waar ik mijn laatste hoop had gevestigd op een Bonte Strandloper, edoch, het was me werkelijk niet gegund vandaag.
Terwijlend blonken in de melancholische Molenveldkouter de Kneus alweer uit in hun parmantige afwezigheid, ik had godverdomme niet anders verwacht ! Even hoorde ik nog een Veldleeuwerik roepen, en mijn dag kon niet meer stuk...